Kapitan drużyny piłkarskiej, hokejowej, koszykarskiej, rugby, siatkarskiej, piłki ręcznej czy water polo to ceniony zawodnik, lider zespołu gotowy poprowadzić swoją drużynę w trudnej sytuacji.
Wiktor KołotowOd 1954 roku, od 12 roku życia, zostałem bramkarzem szkolnej drużyny Dynama i zacząłem obserwować kapitanów. Pierwszym, który przez kilka lat był w centrum mojej uwagi, był kapitan naszej drużyny młodzieżowej, która w 1960 roku w meczu finałowym pokonała Spartak Moskwa 3-0 i została mistrzem ZSRR. Nikołaj Pinczuk był dla nas wzorem do naśladowania na boisku i poza nim.
Chodząc na mecze Dynama w mistrzostwach ZSRR, na mecze pucharowe od 1954 roku, a później zostając dziennikarzem sportowym, obserwowałem kapitanów Dynama w meczach u siebie i na wyjeździe, w turniejach Pucharu Europy, Pucharu Mistrzów WNP, Pucharu Pierwszego Kanału w Tel-Awiwie, turnieju pamięci Walerii Łobanowskiej w Kijowie.
W różnych latach kapitanami Dynama byli bramkarze, obrońcy, pomocnicy i napastnicy. Mistrzowie i honorowi mistrzowie sportu, zdobywcy Ballon d'Or, mistrz olimpijski, zdobywcy Pucharu Zdobywców Pucharów Europy i Superpucharu.
Niektórzy z nich wychodzili na boisko z opaską kapitana przez kilka sezonów z rzędu, niektórzy przez kilka meczów. Po wielu meczach kapitanowie i ich partnerzy opuszczali boisko w dobrych humorach. Zdarzały się też porażki. Taka jest piłka nożna!
Postanowiłem wymienić 10 kapitanów Dynama, których pamiętam w mojej subiektywnej opinii: Voinov, Kanevskiy, Biba, Muntian, Kolotov, Demyanenko, Blokhin, Luzhny, Shevchenko, Shovkovskiy.
Serhiy Sydorchuk - obecny kapitan Dynama. Nie będę oceniał jego walorów piłkarskich. Nie podoba mi się jednak jego zachowanie na boisku. Kapitan często wdaje się w niepotrzebne spory z sędziami, dostaje kartki, a czasem gra nierówno, za co jego drużyna zostaje ukarana. Nie jest on liderem drużyny, ale to drużyna go wybrała lub wyznaczyła. Nigdy nie widziałem, żeby "szastał" swoim partnerem na boisku za błędy, za to, że nie daje z siebie wszystkiego w meczu, jak to często robił Oleg Łużny.
Myślę, że świetnie byłoby zrobić popiersia kapitanów Dynama z różnych lat na bocznej alejce, która prowadzi od bramy na stadion imienia Walerii Łobanows'kiej do biurowca klubu. Niech kibice znają ich nazwiska.
Materiał ten zakończę słowami piosenki z filmu Dzieci kapitana Granta: "Kapitanie, kapitanie, uśmiechnij się! Bo uśmiech jest flagą statku...". Chciałbym dodać, uśmiechają się częściej kapitanowie piłkarskich "okrętów" Dynama. Oby było więcej powodów do tego.
Oleksandr LYPENKO dla Dynamo.kiev.ua
