Były kapitan Dynama, Serhiy Sydorchuk, dołączył do belgijskiego Vestelo. Volodymyr Brazhko ma wszelkie szanse, aby zastąpić go w stołecznej drużynie. Mecz z Vorsklą to potwierdził.
Volodymyr Brazhko. Zdjęcie: Yurii YurievBrazhko to nie tylko potencjalny filar drużyny, lider środka pola, ale także atut klubu. Latem dużo mówiło się o Vladimirze. Torino i Girona były nim zainteresowane. Jeśli piłkarz się otworzy i pokaże wszystkie swoje talenty, nikt nie zatrzyma go na 10 lat, jak Sydorczuka. Czasy się zmieniły. Dziś musimy myśleć o potencjalnym zastępstwie dla Brazko. Którzy zawodnicy będą w stanie zastąpić go w przyszłości. Tak, aby ewentualny transfer nie był później zaskoczeniem.
Wszyscy powinni odrzucić myśl, że do Dynama przyjdzie fajny obcokrajowiec za 2 miliony euro i od razu wzmocni drużynę. Musimy wychowywać własną młodzież. W dzisiejszych okolicznościach nie ma innego wyjścia.
W systemie Dynama jest wystarczająco dużo utalentowanych zawodników, którzy z czasem mogą powalczyć o miejsce w pierwszej drużynie.
Od 2003 roku jednym z nich jest Sasha Yatsyk. Swego czasu Yatsyk i Brazhko byli graczami środka pola w drużynie Ihora Kostiuka. Para pokazała świetne wyniki w UEFA Youth League, pokonując Barcę, Benficę, Bayern Monachium i Deportivo. W przyszłości to połączenie może zostać wznowione w pierwszej drużynie. Yatsyk i Brazhko są bardzo podobni pod względem stylu gry, a nawet wyglądu. Myślę, że to był duży błąd, że Oleksandr nie został wypożyczony w poprzednim sezonie. Yurii Vernydub i Patrick van Leeuwen wykazali zainteresowanie. Teraz moglibyśmy mieć zawodnika do pierwszej drużyny. Dodatkowy sezon w U-19 nie wpłynął najlepiej na stan emocjonalny Yatsyka. Dla Zoryi rozpoczyna się nowy sezon. Prawie nie grał z Nenadem Lalatoviciem. Po odejściu Serba ma stabilny trening. Wszystkie wnioski zostaną wyciągnięte na wiosnę. Teraz Sasza zdobywa doświadczenie w dorosłej piłce. Pod koniec sezonu okaże się, czy uda mu się zakwalifikować do pierwszej drużyny Dynama, czy też będzie potrzebował kolejnego sezonu na wypożyczeniu.
Niestety, rok 2004 wypadł niekorzystnie. Dotyczy to nie tylko pozycji w środku pola. W zasadzie tylko Anton Tsarenko ma w tym roku jakiekolwiek perspektywy. Widać to było wyraźnie w meczach młodzieżowej reprezentacji Ukrainy w 2004 roku, w której występowało bardzo niewielu zawodników Dynama.
Rocznik 2005 reprezentuje trzech graczy - Roman Salenko, Maksym Vasylets i Nazar Yanchyshyn. Roman jest synem Oleha Salenko. Zaczął grać tak jak jego ojciec w ataku, a następnie przeniósł się do środka pola. Brakuje mu tutaj kilku umiejętności. Jest teksturowanym facetem, który potrafi walczyć w polu. Nawet na poziomie U-19 nigdy nie był głównym graczem. Na razie nie ma perspektyw. Vasilets i Yanchyshyn byli zawodnikami kadry narodowej 2005 i czołowymi zawodnikami drużyny Olega Kuznetsova w selekcji do Euro U-17. Teraz mają wszelkie szanse na utrzymanie swojego statusu w kwalifikacjach do Euro U-19. Vasylets ma bardzo dobrą antropometrię, zapasy siłowe, dużo ciężkiej pracy. Yanchyshyn jest bardziej subtelnym zawodnikiem. Na razie nie wygląda na to, by obaj mogli trafić do pierwszego zespołu z drużyny młodzieżowej. Będą musieli udać się na wypożyczenie do dorosłego futbolu latem przyszłego roku i udowodnić swoje ambicje w pierwszej drużynie.
Zawodnicy urodzeni w 2006 roku są obecnie głównymi graczami w drużynie U-19. W tym sezonie Ihor Kostiuk przestawił się na grę jako dwójka napastników (tylko przeciwko Worskle zagrali w dziesięcioosobowym składzie, gdyż Anton Tsarenko nabierał praktyki meczowej). Danylo Ishchenko gra jako pomocnik, a Kyrylo Osypenko jest bardziej kreatywnym zawodnikiem. Pierwszy z nich jest synem Mykoli Ishchenki, który w przeszłości grał w Karpatach, Szachtarze, Mariupolu i Veresie. Rozegrał nawet jeden mecz w reprezentacji Ukrainy. Po zakończeniu kariery pracował w kijowskim klubie Lewy Brzeg, skąd przeniósł się do akademii Dynama. Tam wytrzymał tylko rok. Następnie pracował jako asystent Jurija Maksymowa. Najpierw w Zwiagelu. Teraz w Dnipro-1.
Jego syn Danya jest podstawowym zawodnikiem reprezentacji Ukrainy z 2006 roku. Na początku sezonu nie grał z powodu kontuzji. Teraz jest podstawowym zawodnikiem drużyny U-19. Jest to dla niego trochę trudne, ponieważ ma tylko 17 lat, a jego koledzy z drużyny są często starsi. Nie jest to jednak duży problem dla Ishchenki Jr. Potencjał tego chłopaka jest ogromny. W tej chwili jest jeszcze bardzo młody jak na dorosły futbol. Przynajmniej musi rozegrać pełny sezon w młodzieżowej drużynie Dynama. Osypenko jest bardziej kreatywnym zawodnikiem. Ma inny styl gry niż Sydorczuk. Bliżej mu do Mykoły Szaparenki.
W 2006 roku korzystne było to, że byli w Zoryi w poprzednim sezonie. Nie każdy z nich startował, ale doświadczenie w U-19 w wieku 16 lat było bardzo przydatne dla wielu zawodników.
Rocznik 2007 reprezentuje Volodymyr Ozymai. W wieku 16 lat Kostiuk wykorzystywał go już w drużynie młodzieżowej. Ozymai jest bardzo zbliżony do stylu gry Sydorczuka - wysoki, długie nogi, dużo ciężkiej pracy na boisku, nacisk na przeciwnika. Jego potencjał jest nieco wyższy. W miniony weekend Volodymyr strzelił gola dla Szachtara w DUFL U-17. Chłopak dobrze radzi sobie z psychologią i umiejętnościami przywódczymi. Volodymyr Yezerskyi został powołany do reprezentacji Ukrainy 2007.
Serhii Tyshchenko
