Jak wiadomo, kijowskie „Dynamo” zdobyło więcej złotych medali mistrzostw już nieistniejącego kraju – 13 razy!
W 1985 roku nasi dynamowcy zdobyli jedenasty tytuł. I tym samym wyrównali się z moskiewskim „Dynamo”, którym wtedy kierował kontrowersyjny Eduard Malofiejew. Kijowianie zdecydowanie nastawili się na wygraną w turnieju 1986 roku, aby stać się liderem w tym „złotym” ruchu.
Podkreślę, że w drużynie Walerego Łobanowskiego pozostał mistrzowski skład. Na zwycięskie fale byli nastawieni – Wiktor Chanow, Oleg Kuzniecow, Ołeksij Mychajłyczenko, Wasyl Jewsejew, Iwan Jaremczuk, Oleg Błochin, Ihor Biełanow, Aleksandr Zaworow, Andrij Bał, Serhij Bałtaczia, Wadzim Jewtuszenko, Włodzimierz Biesonow, Anatolij Demjancenko, Wasyl Rac.
Ze względu na udział 12 zawodników kijowskiego klubu w mistrzostwach świata-'86 w Meksyku, jego mecze na krajowej arenie były stale przekładane. Dlatego od 4 lipca do 7 grudnia kijowscy dynamowcy rozegrali 23 (!) pojedynki w mistrzostwach. Wysokie obciążenia znosili godnie i, zdobywając punkty, zbliżali się do wyznaczonego celu.
Trybuny o pojemności 100 tysięcy wiwatowały
Los złotych medali rozstrzygał się w decydującym meczu 7 grudnia w Kijowie, gdzie zmierzyły się drużyny dynamowskie – miejscowa i moskiewska. Zainteresowanie spotkaniem było ogromne. Trybuny głównej areny Ukrainy zebrały 100-tysięczną widownię.
Tylko zwycięstwo zadowalało gospodarzy w osiągnięciu wysokiego zadania. Remis i porażka zepchnęłyby kijowian na „brązową” pozycję. „Srebro” otrzymałby „Spartak”.
Zespół pod kierownictwem Walerego Łobanowskiego osiągnął pożądany wynik – 2:1! U zwycięzców wyróżnili się Wasyl Rac i Ihor Biełanow. Po raz dwunasty drużyna stolicy Ukrainy zdobyła mistrzowską szczyt.
Trudno opisać, co działo się na trybunach po finałowym gwizdku.
W tym mistrzostwie kijowianie strzelili 53 gole do bramek 15 rywali, a stracili 33. Wszystkie 30 meczów zagrali Chanow i Rac, 29 – Demjancenko, 28 – Jakowenko, po 27 – Jewtuszenko i Kuzniecow, 26 – Bał, 23 – Błochin, 22 – Biełanow, po 20 – Mychajłyczenko i Zaworow, 16 – Biesonow, 15 – Jewsejew i Jaremczuk, 13 – Bałtaczia…
Oprócz tytułu w mistrzostwach kraju w sezonie 1986 kijowscy dynamowcy zdobyli również wiele nagród drużynowych i indywidualnych.
Najlepszym zawodnikiem mistrzostw ZSRR został Aleksandr Zaworow. Wcześniej takie osiągnięcie mieli Andrij Biiba, Włodzimierz Muntjan, Jewgienij Rudakow i Oleg Błochin (trzykrotnie).
Nagrodę dla najlepszego bramkarza otrzymał Chanow. Przed Wiktorem posiadaczami tej nagrody byli Wiktor Bańkowski i Rudakow (trzykrotnie).
W klasyfikacji „33 najlepszych” znalazło się 12 zawodników „Dynamo” (Kijów).
Błochin, jak wcześniej Włodzimierz Muntjan, został siedmiokrotnym mistrzem kraju.
Walery Łobanowski po raz siódmy (rekord) w ciągu 13 lat doprowadził jedną drużynę do złotego sukcesu. Takiego osiągnięcia wcześniej nikomu nie udało się zrealizować.
„Złota piłka” Ihora Biełanowa
Wspaniała wiadomość dotarła w przedostatni dzień odchodzącego 1986 roku. Posiadaczem „Złotej piłki” France Football, najlepszego gracza Europy, został Ihor Biełanow. W ankiecie popularnego i autorytatywnego wydania zdobył 84 punkty. Dynamowiec wyprzedził strzelca nr 1 mistrzostw świata-'86 Anglika Garry'ego Linekera (62 głosy) oraz strzelca nr 2 Hiszpana Emilio Butragueño (59).
Drugi Puchar Zdobywców Pucharów
Wiosną tego wspaniałego i pamiętnego roku o „Dynamo” z Kijowa znów mówiła piłkarska Europa. 2 maja w francuskim Lyonie w finałowym meczu Pucharu Zdobywców Pucharów Łobanowski i jego drużyna pokonali (3:0) madrycki klub „Atlético” i po raz drugi zdobyli ten trofeum. Gole do bramek Hiszpanów zdobyli: Zaworow, Błochin i Jewtuszenko. Razem z nimi zwycięstwo zapewnili: Chanow, Biesonow, Bałtaczia, Bał, Kuzniecow, Demjancenko, Rac, Jakowenko, Jaremczuk i Biełanow.
Zgodnie z ankietą popularnego wydania World Soccer, drugim trenerem świata w 1986 roku ogłoszono Walerego Wasiliewicza Łobanowskiego.
I jeszcze. Wyniki kontrolnych spotkań w tamtym roku kijowskiego „Dynamo”. Z „Manchester City” (Anglia) – 1:1, „Botafogo” (Brazylia) – 6:0, „Anderlecht” (Belgia) – 1:0, „Real” (Hiszpania, Madryt) – 3:2, „Saint-Étienne” (Francja) – 0:0.
Aleksandr LIPIENKO dla Dynamo.kiev.ua
