Dynamo Kijów 13 razy zdobywało złote medale w piłkarskich mistrzostwach byłego ZSRR. Ale to pierwsze złoto jest tak niezapomniane jak pierwsza miłość.
17 października 1961 r. Trybuny 40-tysięcznego stadionu są przepełnione. W przedostatniej kolejce mistrzostw kraju Dynamo gości charkowski Awangard. Gospodarze nie mogą się poddać, bo na karku dyszą ich najbliżsi prześladowcy - moskiewscy torpedowcy. Ich goście nie mogą stracić punktów, drużyna z Charkowa walczy o szóste miejsce w mistrzostwach, które daje prawo do zdobycia tytułu Mistrza Sportu.
Ołeh Makarow i charkowski bramkarz Mykola Ugradetskyi działają pewnie i niezawodnie. Na pięć minut przed końcowym gwizdkiem rozbrzmiewa głos stadionowego spikera: "Wiadomość z Taszkientu, gdzie moskiewskie Torpedo straciło tak potrzebne im punkty w meczu z Pakhtakorem. "Dynamo" rozgrywając swój mecz 0-0 po raz pierwszy zostało wczesnym mistrzem ZSRR, przełamując 25-letnią hegemonię moskiewskich klubów.
Kijów się uradował.
Tego, co działo się na trybunach, nie da się opisać. Po raz pierwszy od gazet zapłonęły setki pochodni. Niektórym kibicom udało się przedrzeć na boisko. Podnosząc zawodników Dynama na rękach, nieśli ich wzdłuż bieżni stadionu. Za około godzinę ta radość przeniosła się do Krasnoarmeiska i Chreszczatyku. Centralny sklep spożywczy, który był otwarty do godziny 24, opróżnił się z napojów alkoholowych. W Kijowie panowała jubilacja!
Byłem tam na trybunach stadionu tego wieczoru i byłem świadkiem triumfu Dynama, radości kijowskich kibiców. Mistrzostwo z 1961 roku, Dynamo Kijów, zdobywcy złotego medalu zakończyli z Lokomotiwem Moskwa. Rozegrali go jako mistrz i wygrali 4-3. W klasyfikacji generalnej FC Dynamo miało cztery punkty przewagi nad Torpedo i trzy nad Spartakiem. Awangarda Charków zakończyła rozgrywki na upragnionym szóstym miejscu.
Z 22 zawodników Dynama pozostało już tylko trzech.
Przede mną zdjęcie zawodników FC Dynamo (Kijów) - mistrzów ZSRR z 1961 r. Są na nim trenerzy Wiesław Sołowjow i Mychajło Koman. Ich podopieczni: Wiktor Kaniewski (kapitan), Oleg Makarow, Walerij Łobanowski, Oleg Bazilewicz, Jurij Wojewódka, Wasilij Turyanczik, Józef Sabo, Władimir Schegolkow, Walentin Trojanowski, Nikołaj Kolcow, Władimir Anufrienko, Wiktor Serebryanikow, Andriej Biba, Anatolij Suchkow, Witalij Szczerbakow.
Igor Zajcew, Nikolay Kashtanov, Leonid Klyuev, Vladimir Erohin, Valery Verigin, Vladimir Sorokin i ich trener Victor Terent'ev nie zostali uchwyceni przez obiektyw, ale wszyscy grali w tamtych pamiętnych mistrzostwach - 1961.
25 meczów z rzędu bez porażki.
Niestety, trzech graczy z tego pierwszego składu mistrzów Dinamo wciąż jest z nami: Sabo, Biba i Sorokin. Trenerzy "złotej" drużyny z 1961 roku, Vylav Solovyov, Mikhail Koman, Viktor Terentyev również odeszli z tego piłkarskiego świata.
Przypomnę, że FC Dynamo Kijów to 13-krotny zwycięzca piłkarskich mistrzostw byłego ZSRR.
W dwunastu z trzynastu zwycięskich mistrzostw kijowska drużyna zdobywała złoto przed czasem.
Piłkarze Dynama przez trzy lata z rzędu (1966, 1967, 1968) zostawali mistrzami.
W 1977 roku kijowianie nigdy w sezonie nie wpuścili do swojej bramki więcej niż jednego gola.
W 1981 roku drużyna odbyła 25 spotkań ligowych bez porażki.
Koledzy, to nie wszystkie osiągnięcia Dynama Kijów - najbardziej utytułowanej drużyny w piłkarskiej Ukrainie. W mistrzostwach naszego kraju gracze Dynamo uzupełniają swoją kolekcję nagród zespołowych i indywidualnych. O tym innym razem.
Kochać piłkę nożną, grać w piłkę nożną, oglądać piłkę nożną. Przeczytaj wszystko o najpopularniejszej grze na świecie na stronie internetowej Dynama Kijów z Szurik.
Oleksandr LYPENKO dla Dynamo.kiev.ua
