Oleksandr Sopko: "Mecze Szachtara są nieco rozczarowujące. Piłka nożna, jaką drużyna grała w ostatnich latach, była drogą doniką

Były piłkarz Szachtara Ołeksandr Sopko wyraził swoje przemyślenia na temat gry drużyny z Doniecka w komentarzu dla UPL TV.

- Mecze Szachtara wywołują niepokój i pewne rozczarowanie. Istnieje również zrozumienie, że coś należy zrobić tak szybko, jak to możliwe. W końcu są wszystkie oznaki kryzysu w drużynie. Obejmuje to utratę tonu gry większości zawodników i spadek poziomu ich umiejętności. To także praca w obronie - zespołowa i indywidualna. To słaba gotowość funkcjonalna - drużyna nie potrafi utrzymać wysokiego tempa i intensywności podczas meczów.

- A co z pracą trenerską?

- Są też problemy z zarządzaniem zespołem. Świadczą o tym regularne niepotrzebne czerwone kartki i problemy z dyscypliną gry, czasem niezrozumiałe pomysły taktyczne i zmiany. Również brak trenera w strefie technicznej w prawie wszystkich meczach, z wyjątkiem meczu z Vorsklą. Zawodnicy muszą czuć trenera na boisku. W przypadku Jovicevicia, wręcz przeciwnie, być może była to jego najmocniejsza strona.

- Kto ponosi winę za to, co się dzieje?

- Klub zmienił wektor i samą filozofię futbolu. Futbol, który drużyna grała w ostatnich latach od czasów Kashtru, był futbolem bez perspektyw. "Stojący" futbol z kontrolą piłki i odpoczynkiem podczas meczów, gra praktycznie bez szans, bez ostrości i co najważniejsze bez emocji, których potrzebują kibice. Ten rodzaj futbolu jest nie tylko nieatrakcyjny, ale stał się przeszłością.

- Jak wpływa to na postępy zawodników?

- Kiedy młodzi piłkarze są zmuszani do grania takiego "weterańskiego" futbolu z kontrolą dla samej kontroli, zamiast przyspieszać grę - powstrzymując ją, podając do tyłu do bramkarza - nie przyczynia się to do postępów. Inteligencja piłkarska jest niwelowana taką schematyczną i prostą grą. Nawet pomimo tego, że w zeszłym sezonie doprowadziło to do mistrzostwa i udanego występu w europejskich pucharach.

- Jak Joveticowi udało się tego dokonać?

- Jest takie powiedzenie: "Nie naprawiaj tego, co działa". On właśnie to zrobił. Był wynik, nie było gry, ale nie było też perspektyw na dalszy rozwój pod względem gry.