"Aleksandrze Anatoliewiczu! Dużo mówisz o Czcigodnym Mistrzu Sportu Leonidzie Buriacie, pomocniku od Boga, jak scharakteryzował go mój ojciec, wieloletni kibic Dynama. Starał się nie opuszczać meczów swojej ulubionej drużyny. Jestem z młodego pokolenia kibiców Dynama, oczywiście nie widziałem gry Buryaka na żywo. Opowiedz nam o jego osiągnięciach jako zawodnika Dynama.
Niedawno syn mojego sąsiada Wiktor zadał mi takie pytanie. Nie mogę odmówić, jestem pewien, że będzie to interesujące nie tylko dla niego.
Leonid BuryakW wieku 20 lat, wychowanek piłkarskiej Odessy, zawodnik Czernomorca po raz trzeci odpowiedział na ofertę przejścia do Dynama. Dla kijowskiego klubu Leonid Buriak zadebiutował w pucharowym meczu z Metalistem 14 marca 1973 roku, zastępując Vladimira Munteana. W mistrzostwach byłego ZSRR po raz pierwszy zagrał dla Dynama w "podstawie" 7 kwietnia 1973 r. w wyjazdowym meczu z "Araratem", zastępując Anatolija Puzacza.
Pomocnik strzelił swojego pierwszego gola dla Dynama w meczu drugiej rundy w Kijowie z tym samym "Araratem". Kijowianie przegrywali z przyszłym mistrzem 0:1, Buryak, który wszedł jako zmiennik w drugiej połowie, wyrównał wynik w 20 minucie - 1:1. Dynamo wygrało 3:1, zostając srebrnymi medalistami tamtego sezonu.
Już w swoim pierwszym sezonie w Dynamie debiutant rozegrał 41 oficjalnych meczów. W każdym meczu Leonid starał się nie tylko strzelać bramki, ale także pracować na odpowiednim poziomie w obronie. Przed Buriakiem czekał piłkarski maraton z dystansem 15 lat.
Uwielbiał strzelać bramki dla Spartaka
W 304 meczach mistrzostw, rozegranych przez pomocnika dla Dynama, jego drużyna świętowała 160 zwycięstw, 92 mecze zostały zremisowane. W mistrzostwach Buryak grał przeciwko 25 drużynom z najwyższej ligi. Lubił strzelać bramki dla Spartaka - pięć razy zepsuł nastrój Moskalom. Tyle samo goli posłał do bramki swoich rodaków z Torpedo. Cztery razy po jego celnych uderzeniach wyciągali piłki z siatki swoich bramkarzy tbiliskie "Dinamo", "Dnipro", "Zenit".
Tylko jedną bramkę Burić strzelił głową, w bramce "Neftchi", pozostałe gole (nie licząc rzutów karnych) zdobył głównie uderzeniami z dużych i średnich odległości. Wykonał 22 rzuty karne z rzędu. W meczach Pucharu kraju rozegrał dla kijowskiej drużyny 52 spotkania, z których 34 były zwycięskie.
"Golący" lot pomocnika
W turnieju Pucharu Zdobywców Pucharów w 1975 roku Buryak w półfinałowym meczu z "Eindhoven" przy wyniku 1:0 na korzyść gospodarzy w 77. minucie w "golącym" locie głową dobił strzał Veremeeva, rozwiewając nadzieje przeciwnika na rewanż - 2:1.
Buryak dołożył nogę do dwóch zwycięskich meczów swojej drużyny w konfrontacji z Bayernem o Superpuchar UEFA w 1975 roku. Wiosną 1977 roku Leonid ponownie pomógł pokonać Bayern, strzelając bramkę Meyerowi w 1/4 finału Pucharu Europy.
Jesienią 1982 roku Buryak strzelił dwa gole przeciwko Grasshoppers w meczu 1/16 finału Pucharu Mistrzów. Łącznie rozegrał dla Dynama 51 meczów w europejskich pucharach, w których jego drużyna odniosła 32 zwycięstwa i 10 razy zremisowała.
10 medali, 5 pucharów
Leonid Buriak to także pięciokrotny mistrz byłego ZSRR, czterokrotny srebrny medalista, raz brązowy medalista. Pięć razy ze swoimi partnerami z Dynama okrążył honor z kryształowym pucharem kraju. Osiem sezonów pomocnik Kijowa znajdował się na liście 33 najlepszych piłkarzy kraju, pięć razy - pod numerem 1.
I Wiktor, mógłbym długo wymieniać osiągnięcia tego wspaniałego zawodnika Dynama Kijów. W drugiej rundzie mistrzostw kraju w 1984 roku w meczu z Araratem Buriak rozegrał swój ostatni oficjalny mecz w koszulce Dynama.
Wspaniały zawodnik, który, jak sam twierdzi, żył w szczęśliwych piłkarskich czasach, pozostanie na złotych kartach historii klubu Dynamo.
Oleksandr LIPENKO dla Dynamo.kiev.ua
