Byłemu trenerowi Dynama Ołeksandrowi Hatskewyczowi nie spodobał się występ portugalskiego lewego obrońcy Vitorinho Antunesa w meczu o Superpuchar Ukrainy w Odessie. Antunes został zwolniony, a na jego miejsce zaproszono lewego obrońcę Dinama Zagrzeb Josipa Pivaricia. Rok później, zgodnie z przewidywaniami ówczesnego wiceprezesa klubu Jewhena Krasnikowa, podpisano kontrakt z brazylijskim skrzydłowym Sidclayem. Cena transakcji wyniosła 5 milionów euro.
Pomimo tych głośnych nabytków, Sidcley i Pivaric nie odcisnęli swojego piętna w Kijowie podczas sezonu piłkarskiego. Chorwat przeszedł wiele zabiegów, a Brazylijczyk przegrał rywalizację. Obaj odeszli jako wolni agenci. Na tej pozycji sukcesem okazał się sam Vitaliy Mykolenko, który został sprzedany za 23,5 miliona euro do angielskiego Evertonu.
Vladyslav Vanat i Volodymyr Brazhko to nowe gwiazdy Dynama. Zdjęcie: fcdynamo.comWszystko jest bardzo podobne w historii Che Che-Shaparenko. "Dynamo zapłaciło dużo pieniędzy za Brazylijczyka, który się nie sprawdził. W tym czasie klub miał własnego utalentowanego zawodnika na tę pozycję, któremu po prostu brakowało pewności siebie.
Jesienią 2022 roku Dynamo postanowiło wzmocnić swój skład, ponieważ początek sezonu był nieudany. Ponadto Mykola Shaparenko doznał kontuzji kolana. Kijów podpisał kontrakt z dwoma legionistami - Justinem Lonewake i Kahimem Perrisem. Obaj opuścili drużynę pod koniec sezonu. Żaden z nich nie mógł się wykazać. Gdy zimą odszedł Wiktor Cygankow, sprowadzono z wypożyczenia Nazara Wołoszyna, który obecnie jest podstawowym zawodnikiem pierwszej drużyny na pozycji, na której grał Perris. W środku pola ówczesny trener Mircea Lucescu nie dawał szans Wołodymyrowi Brażko i Oleksandrowi Yatsykowi. Ten pierwszy jest obecnie zawodnikiem reprezentacji Ukrainy i kluczowym graczem Dynama. Ten drugi jest jednym z liderów Zoryi.
W tym czasie Dynamo aktywnie poszukiwało napastnika. Różni kandydaci byli bliscy przenosin do Kijowa. Dzięki Bogu, nikt się nie zgłosił. Postawiono na Vladyslava Vanata, który jest obecnie najlepszym strzelcem UPL. Dodatkowo jest on atutem klubu, za który można dostać dobre pieniądze.
Przez całą zimę krążyły plotki, że Dynamo szuka środkowego obrońcy. Wymieniano różnych kandydatów. Pod koniec okienka transferowego miał przyjść środkowy obrońca z Kolumbii. To chyba dobrze, że nikt nie przyszedł. Swoją szansę dostał 18-letni Taras Mikhavko. Błędy w tym wieku nie pozostają bez konsekwencji, ale potencjał chłopak ma zdecydowanie ogromny. Zdobywając doświadczenie w dorosłym futbolu, Mikhavko będzie mógł podnieść swój poziom.
Teraz zaczęliśmy też rozmawiać o wzmocnieniu linii ataku. Naprawdę chcę, aby niektórzy z młodych zawodników wykorzystali swój potencjał, a nie sprowadzali problematycznych graczy na niezbyt wysokim poziomie. Vitalii Buyalskyi ma ponad 30 lat. Nie zawsze może grać. Mam nadzieję, że w końcu Anton Tsarenko lub Kyrylo Osypenko wykorzystają swój potencjał. Skrzydłowi Andrii Matkevych i Dmytro Kremchanin. Napastnik Matvii Ponomarenko zdobył już swoją pierwszą bramkę w UPL.
Może nie jest tak łatwo osiągnąć wyniki z młodymi zawodnikami, ale sukces nie będzie bliżej z drugoligowcami. Z własną młodzieżą jest przynajmniej perspektywa.
Kolejnym czynnikiem wzmacniającym zespół jest pożegnanie się z zawodnikami, którzy nie mogą się już dalej rozwijać i nie są w stanie zapewnić wyników ani stabilności. Ludzie są w klubie od dawna, ale ich poziom nie rośnie, klub nie ma osiągnięć. Nie widzę sensu w wymienianiu nazwisk. Na przykład zimą Rukh pokazał drzwi niektórym legionistom i starym wyjadaczom - Oleksiy Dovhyi, Fabrizio Alvarenga, Edson, Marian Mysyk, Solomon-Otabor. Tych zawodników zastąpiła nasza młodzież. Sytuacja nie pogorszyła się. Jest więcej perspektyw.
Po niepowodzeniu w Lidze Konferencyjnej został sprzedany do Westerlo Serhii Sydorchuk został sprzedany do Westerlo. Nie szukali zastępstwa, ponieważ mieli swojego Brazhko. Kto teraz będzie pamiętał byłego kapitana Dynama w kontekście jego gry? Pozycja Serhija w drużynie narodowej stała się w tym sezonie bardzo chwiejna. Brazhko dał klubowi nie tylko perspektywę i jakość, ale także inwestycje. Nic z tego nie miałoby miejsca, gdyby Sydorczuk został.
Serhii Tyshchenko
