Obrońca „Arsenalu” Olekander Zinčenko opowiedział o tym, jak Mychajło Fomenko zareagował na zainteresowanie „ManCity” jego osobą.
Foto: instagram.com„Agent skontaktował się ze mną, mając niesamowite wieści. To, co powiedział, brzmiało jak okrutny żart: „Aleks, „Manchester City” pytał o ciebie”. „Manchester City”?! Oni byli mistrzami EPL w 2014 roku. Dopiero co zatrudnili Pepa Guardiolę na następny sezon, najlepszego trenera światowego futbolu. To było śmieszne. „Zenit”, Dortmund — rozumiem to, powiedziałem. — Ale „Manchester City”?! Teraz przesadziłeś!”
Zapewnił mnie, że ich zainteresowanie było szczere. Kręciło mi się w głowie. Byłem o krok od Euro i nikt nie mógł sobie wyobrazić takiego kroku. Od razu dostałem potwierdzenie tego.
Trener reprezentacji Ukrainy Mychajło Fomenko wezwał mnie na rozmowę, aby powtórzyć te ostrzeżenie, które Golowko dał mi kilka miesięcy temu. Dla mnie było nie do pomyślenia grać w Rosji. „Aleks, rozumiesz, że jeśli zdecydujesz się kontynuować grę w Rosji, to nie będziesz już grał w reprezentacji?” Teraz zrozumiałem, że oni są poważni. Czułem, że to dobry moment, aby podzielić się z Fomenką potencjalnie dobrymi wieściami.
Powiedziałem mu, że mam kilka opcji za granicą. Fomenko to człowiek, który zawsze jest śmiertelnie poważny. Nigdy się nie uśmiecha, nigdy nie okazuje żadnych emocji. Nigdy nie dowiesz się z jego twarzy, czy drużyna wygra 3:0, czy przegra 0:3. Zapytał: „Gdzie?”. A ja odpowiedziałem: „Cóż, mój agent dostał wiadomość od „Manchester City”. Mogłem tam iść”.
Ten surowy trener, który nigdy się nie uśmiecha, po prostu spojrzał na mnie i wybuchnął śmiechem. Ten chłopak z „Ufy”, 18 lat? „Manchester City”?! Oczywiście, to był jakiś żart. Ledwo powstrzymałem się od śmiechu razem z nim, bo też nie mogłem w to uwierzyć. Nikomu o tym nie mówiłem, bojąc się, że to zapeszę, a także dlatego, że wiedziałem, że większość ludzi zareaguje w ten sam lekceważący sposób”, cytuje autobiografię Zinčenki „wZbirna”.
