Ukraiński zawodnik „Arsenalu” Ołeksandr Zinčenko w autobiograficznej książce „Wierzyć” opowiedział o swojej reakcji na pełnoskalową inwazję Rosji na Ukrainę.
„Moja pierwsza reakcja — wrócić i walczyć lub zostać wolontariuszem. Wszyscy chcieliśmy być tam, bronić naszego kraju. To nasz ukraiński mentalitet. Rodzimy się z nim.
Ale potem rozmawiałem ze wszystkimi innymi ukraińskimi zawodnikami, którzy byli za granicą, i zgodziliśmy się, że możemy być o wiele bardziej pomocni naszym ludziom z zagranicy. Obiecaliśmy, że będziemy grać w piłkę nożną, reprezentować nasz kraj jak najlepiej i wykorzystać tę okazję, aby się wypowiedzieć, aby świat dowiedział się, co się dzieje.
Nie jestem politykiem. Nie mogę iść do parlamentu Wielkiej Brytanii i wygłaszać przemówienia. Kim jestem, żeby mówić? Ale w sporcie i w piłce nożnej mamy szansę opowiedzieć naszą historię. I postanowiliśmy, że trzeba z tego skorzystać. To nasz obowiązek. To na naszych barkach.
To, nawiasem mówiąc, nie tylko piłkarze. Znam wielu Ukraińców, którzy wyjechali z kraju wiele lat temu przed wojną, ale nigdy nie czuli się tak bardzo Ukraińcami i robią wszystko, aby pomóc z daleka. Nasz kraj jest zjednoczony jak nigdy dotąd. Przyjaciele, rodzina, nawet ludzie, którzy są o wiele starsi ode mnie, mówią, że nie pamiętają, abyśmy byli tak zjednoczeni. Każdy Ukrainiec na swój sposób stara się wywrzeć pozytywny wpływ. Wszyscy razem pracujemy.
Nie dlatego, że chcemy zdobyć jakąkolwiek nie naszą ziemię. Po prostu chcemy chronić siebie i swój dom. Jestem bardzo dumny z tego, jak zareagowaliśmy jako kraj. Pomagamy sobie nawzajem, wspieramy się nawzajem, nie zatrzymamy się. To nasza największa siła”, — powiedział Zinčenko.