Ukrainka Jana Wołoczenko, matka dwójki dzieci byłego napastnika „Dynamo” Browna Ideye, podzieliła się decyzją sądu, która była na jej korzyść w sprawie alimentów.
Jana Wołoczenko z dziećmi Browna Ideye— Teraz wyznaczono kwotę zaległych alimentów plus odsetki — łącznie to 344 214 dolarów. Ale latem odbędzie się jeszcze jedna rozprawa w sprawie zaległości i ta kwota wzrośnie do ponad pół miliona.
— Czy jest Pani zadowolona z decyzji sądu?
— Chciałam przez długi czas rozwiązać wszystko polubownie. Moje posty w mediach społecznościowych miały na celu to, abyśmy z Brownem porozmawiali jak normalni ludzie i zamknęli wszystkie sprawy. Ale nie miał on ochoty rozmawiać. Przez cały ten czas napisał mi tylko trzy wiadomości — że „ma to gdzieś” i „do widzenia”.
Jego brednie, które powiedział w 2023 roku — że to nie są jego dzieci, bardzo mnie dotknęły. Po tym powiedziałam mu: „Ok. Jeśli nie chcesz rozwiązać wszystkiego polubownie, niech sprawą zajmie się sąd”. Sąd przeanalizował wszystkie fakty i podjął właściwą decyzję.
Uważam, że Brown to kłamca, tchórz i przestępca. Cokolwiek by nie było, nikt nie ma prawa naruszać praw dzieci, tym bardziej w czasie wojny. Cały świat dziś pomaga Ukrainie, a Brown w tym czasie porzucił własne dzieci. To bardzo mocno mnie dotknęło moralnie.
Gdyby był mi winien, niech idzie w diabły, sama mogę zarobić, ale nikt nie ma prawa naruszać praw dzieci. A przy tym zniżać się i otwarcie kłamać. Chcę sprawiedliwości. To moje główne przesłanie.
— Czy realne jest ściągnięcie od Ideye środków, które przyznał sąd, biorąc pod uwagę, że nie jest w Ukrainie?
— Teraz mam w rękach decyzję sądu i będę się z nią zwracać do Federacji Piłkarskiej Nigerii oraz Interpolu.
— A gdzie teraz jest Ideye? Na Transfermarkt podano, że jest zawodnikiem kuwejckiego „Al-Yarmuka”.
— Był w Kuwejcie w 2022 roku, a teraz już dwa lata siedzi w Nigerii i nigdzie nie wyjeżdża, ponieważ boi się być aresztowany. Tę informację powiedział mi nasz wspólny przyjaciel. Ale chcę mu powiedzieć: „Brown, biuro Interpolu działa również w Nigerii. Nie spocznę, dopóki tej sprawy nie doprowadzę do końca. Nikomu nie pozwolę tak traktować dzieci”.
Wiem, że Brown płacił nigeryjskim dziennikarzom, aby nie publikowali mojego wywiadu i nie nagłaśniali tej sytuacji. Niektórzy drukowali, a niektórzy ze mną kontaktowali się, a potem znikały. Pytałam ich: „Co się stało?”. A oni, po rozmowie z Brownem, odpowiadali, że ten temat już nie jest aktualny.
Radziłabym Brownowi stosować się do prawa, bo nie jestem jedną kobietą, która ma od niego dzieci i której nie płaci alimentów. Jest jeszcze Francesca ze Szwajcarii i dziewczyny z innych krajów, w których grał. Francesca również wniosła sprawę do sądu. Nie da się ukryć w Nigerii! Ta historia już nabiera międzynarodowego zasięgu. Byłam w szoku, gdy po rozstaniu z Brownem zaczęły się odzywać dziewczyny z innych krajów i mówić: „O, ja też mam dziecko od Ideye”. Czy wyobrażasz sobie ten bałagan?
— Czy Ideye zakończył już swoją karierę piłkarską?
— Siedzi w Nigerii bez pracy i pisze w mediach społecznościowych, że bardzo chce pracować. Musiał się normalnie zachować i nie psuć sobie reputacji. Brown bardzo chce jeszcze grać, a występując w Nigerii, nie dostanie tych pieniędzy, których pragnie. Wiem, że ma oferty od nigeryjskich klubów, ale nie są one dla niego atrakcyjne pod względem materialnym. To znacznie mniej pieniędzy niż te, które otrzymywał w Europie.
— A jaka była jego pensja w „Dynamo”?
— Konkretnej kwoty nie znam, ale to ponad 100 tysięcy dolarów miesięcznie.
— Czy Ideye jest nadal żonaty z jego nigeryjską żoną Damką?
— Na tych zdjęciach, które wrzuca, Brown zazwyczaj jest sam. Żona ma go tylko dla zasady. Jeden znajomy kilka lat temu mówił mi, że Ideye ma swoje życie, a Damka swoje, chociaż oficjalnie są w małżeństwie. Jeśli Damka się z nim rozwiedzie, to wyciągnie tyle pieniędzy, że te 344 tysięcy będą dla niego drobnostką.
— Czy coś wiesz o jego oficjalnych dzieciach z Damką?
— Widzę, że bardzo promuje je w piłkę nożną, szczególnie starszego syna. Ale mogę powiedzieć, że będzie miał problemy, biorąc pod uwagę reputację ojca, który niewłaściwie się zachowuje. Niech Brown pomyśli o przyszłości swoich dzieci.
— Jak teraz Twoje dzieci odnoszą się do Browna?
— Joel jest na niego bardzo zły. Bardzo chce się zobaczyć z Brownem i męsko porozmawiać o tym, jak ten się zachowuje. Nie prowokuję, ale w przyszłości Brown niech czeka na spotkanie z Joelem. Jeśli chłopiec w wieku 12 lat widzi, że dorosły mężczyzna popełnia błędy, to na pewno ma to znaczenie. A w ogóle nie jestem przeciw, aby dzieci się z Brownem kontaktowały.
Przy okazji, mam w planach napisać książkę o naszej sytuacji z Ideye. W końcu odegrał dużą rolę w moim życiu. Nazwę ją „Brown”. Ale to nie będzie biografia, a spojrzenie na niego moimi oczami.
Andrij Piskun
