Hiszpańskie wydanie „Diario de Sevilla” opublikowało materiał poświęcony legendarnemu bramkarzowi kijowskiego „Dynamo” oraz reprezentacji ZSRR Wiktorowi Chanowowi, który odszedł z życia w 2017 roku w wieku 57 lat.
![](/media/posts/2025/01/24/chanov.jpg)
Podstawą do tej publikacji stał się kolejny odcinek hiszpańskiego programu telewizyjnego „El Hormiguero”, w którym gościom w studiu zaproponowano odgadnięcie wieku różnych piłkarzy z lat 70-tych i 80-tych, którzy wydawali się starsi niż w rzeczywistości. Wśród tych graczy znalazł się Chanow.
Oto, co w związku z tym napisano w artykule „Diario de Sevilla”, który ukazał się pod tytułem „Wiktor Chanow, tragiczna historia bramkarza piłkarskiego”.
„Wiktor Chanow, ukraiński bramkarz, broniący bramki ZSRR przez całą dekadę 1980-tych. Kiedy pojawił się w programie „El Hormiguero” na karcie Euro-88 (przykład poniżej, — przyp. red.), miał jeszcze niecałe 30 lat, ale wyglądał jak szanowany pięćdziesięcioletni urzędnik.
![](/media/posts/2025/01/24/chanov2.jpg)
Miał tragiczną historię. Jego pełne imię to Wiktor Wiktorowicz Chanow. Urodził się w ukraińskim mieście Donieck, centrum obecnej wojny, 21 lipca 1959 roku. Jego pierwszym klubem w elicie był miejscowy doniecki „Szachtar”, gdzie debiutował w wieku 19 lat w 1978 roku.
Z „Szachtaru” przeszedł do innego dużego klubu współczesnej Ukrainy i głównego rywala moskiewskich drużyn tamtego czasu — kijowskiego „Dynamo”. Został podpisany w 1981 roku, a grał w stołecznej drużynie przez dziewięć lat, do 1990 roku.
W „Dynamo” Chanow był kluczowym elementem sukcesów tego klubu w latach 80-tych i był bramkarzem, który zachował czyste konto w finale Pucharu Zdobywców Pucharów przeciwko madryckiemu „Atletico” w 1986 roku. Hiszpańska drużyna przegrała 3:0.
W radzieckich gigantach istniała tradycja posiadania w narodowej reprezentacji wielkich bramkarzy, a Chanow znajduje się pomiędzy Jaszym a Dasaewem. Jego ojciec także był bramkarzem.
Filmiki pokazują refleksy Chanowa, jego elastyczność i pewność siebie. Jego sędziwy wygląd nie pasował do jego postury. W okresie od 1982 do 1990 roku zagrał 21 meczów w reprezentacji ZSRR, wpuszczając w tym czasie jedynie 8 goli. Grał w finale Euro-1988 przeciwko reprezentacji Holandii.
W ostatnich latach swojej kariery podpisał kontrakty z dwoma izraelskimi klubami i dwukrotnie zdobył mistrzostwo. Zawieszając swoje buty na kołku w 1995 roku, kiedy Ukraina była już niezależna, Chanow rozpoczął karierę trenerską, która trwała dwanaście lat. Wśród innych klubów był trenerem bramkarzy w kijowskim „Dynamo” w 2006 roku.
Koniec był tragiczny. 20 stycznia 2017 roku stał się ofiarą brutalnego napadu na ulicach Kijowa. Napadło na niego kilku ludzi, którzy próbowali go okraść, w wyniku czego doznał poważnego urazu głowy. Nie mógł dojść do siebie po odniesionych obrażeniach i zmarł 8 lutego 2017 roku w wieku zaledwie 57 lat. Jego śmierć była szokiem w Ukrainie”, — mówi się w publikacji.