Tylko mały spoiler dla tych, którzy czytają ten artykuł. Jeśli czekacie na historie z happy endem o ukraińskim telepoolu, to musimy Was rozczarować. Nie będzie. Nie zostanie utworzony jeden telepool. Nie teraz i nie w tych warunkach. I wcale nie chodzi o to, że w naszym kraju jest wojna. Teraz wyjaśnijmy dlaczego.
Andrij Pawełko. Zdjęcie — V. Rasner, komandaonline.comO UPL
Mała wycieczka do historii. Wszyscy pamiętają mozolne próby przeprowadzenia wyborów na prezydenta ukraińskiej Premier League w 2020 roku i jak to wszystko się skończyło? Jewgienij Dykij, wygodny i „na kieszonkowy” dla UAF, został wówczas dyrektorem wykonawczym (czytaj – szefem UPL), równym statusem prezesowi UPL, a sama idea demokratycznego o wyborach jakoś zapomniano. Anulowanie wyborów dziwnie zbiegło się z innym wydarzeniem. Istnieją informacje, że przed X-Day odbyło się spotkanie dyrektora generalnego Szachtara Serhija Palkina z prezydentem UAF Andrijem Pavelkiem, na którym Evgeny Dyky został zaocznie pobłogosławiony za nowe osiągnięcia. Powiedzmy, że to tak: Wild to dobry facet. Jest osobą towarzyską, pracowitą i pracowitą, ale zdecydowanie nie jest niezależnym i samowystarczalnym menedżerem najwyższego szczebla. I faktycznie okazuje się, że UPL od trzech lat nie ma lidera. A Yevhen Dykiy to taki sobowtór Thomasa Grimma, tylko z ukraińskim paszportem, no i z tą różnicą, że pracuje częściej niż jego poprzednik. A tych dwóch łączy jedno: Dyky, jako znany dziadek-prawnik i emeryt ze Szwajcarii, jest wygodną postacią dla większości klubów UPL, którego, jak zakładamy, ciągnie za sznurki ze swojego biura Andrij Wasyliowycz Pawełko .
Kiedy UPL powstało dopiero w 2008 roku, był krótki okres, kiedy UPL tak naprawdę nie reprezentowało niczyich interesów, z wyjątkiem interesów klubów. W tym czasie instytucja ta dała całkiem dobre wyniki finansowe: sponsorzy brali udział w mistrzostwach Ukrainy, sprzedano prawa. W tym momencie wyznaczono odpowiednie standardy: produkt był ciekawy i wzbudził zainteresowanie piłką nożną. Byli fani, były odpowiednie kontrakty. Szkoda, nie trwało to długo. Później do władzy doszli ludzie bliscy Szachtara Donieck i uzurpowali sobie ten futbolowy pion, zmuszając resztę klubów do kręcenia się wokół własnej osi. Konsekwencje tej polityki zaowocowały tym, co mamy teraz. Chaos i niezgoda.
Teraz zastanówmy się, czym jest UPL w naszych czasach. Teraz funkcje tej organizacji sprowadzają się do banalnie prostej rzeczy - sporządzenia kalendarza konkursów. A teoretycznie UPL powinno być przedsiębiorstwem, które powinno tworzyć produkt, promować go na rynku i odpowiednio zarabiać dla klubów na sprzedaży tego produktu. Aby to zadziałało w praktyce, UPL musi posiadać pełen zakres praw (prawa do telewizji i reklamy). Jakby wszystko było proste, prawda? Żeby coś sprzedać, trzeba coś mieć. I okazuje się, że wszelkie prawa należą do UAF. A jak sprzedać to, co dałeś za nic?
O UAF
Na papierze UAF jest organizacją non-profit. Jego głównymi funkcjami jest rozwój futbolu masowego oraz opieka nad reprezentacjami narodowymi. Zamiast tego mamy: UAF zmonopolizował ukraiński futbol. Nikogo nie dziwi to, co Pavelko robi na Walnym Zgromadzeniu Premier League i jakie ma prawo do omawiania spraw związanych z komercyjną działalnością klubów i ukraińskiej Premier League? Jakie funkcje tam spełnia? Nie spodoba ci się odpowiedź. Uzurpował sobie władzę absolutną, w tym takie struktury jak UPL i PFL. A wszystko to na tle ciągłej wrogości Pawła do braci Surkisów, którzy kiedyś prowadzili Andrija Wasyliowycza za rękę do Domu Futbolu, ale prawdopodobnie nawet nie słyszeli „dziękuję”. Pawełko w zasadzie stał się tym, który decyduje o losach klubów w ukraińskim futbolu, chowając się za decyzjami, a raczej solidnymi „aprobatami” Komitetu Wykonawczego UAF. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że obecny prezes UAF przez tyle lat otwarcie lobbował interesy Szachtara Doniecka, otrzymując lojalność i ochronę ze strony struktur medialnych właściciela donieckiego klubu, to mowa o jednej puli telewizyjnej wygląda zupełnie nierealistycznie.
O prawach do zakładów
Rozumiemy, że stworzenie jednej puli jest niezbędnym warunkiem powstania kompletnego produktu wysokiej jakości. Chodzi o produkt, który będzie poszukiwany na rynku. Kluby interesują się pieniędzmi, a im więcej tym weselej, prawda? Przecież mamy takie kluby, które nie zadowalają się 94 tysiącami dolarów. W idealnym przypadku jeden telepool gromadzi wszystkie prawa od klubów: telewizyjnych (krajowych, międzynarodowych, bukmacherskich), cyfrowych, komercyjnych i reklamowych. W naszym przypadku mamy ofertę Setanty, która za 3,2 miliona dolarów za pierwszy sezon dostaje krajowe i międzynarodowe prawa do transmisji meczów, prawa do skrótów, prawa cyfrowe. Właściwie wszystko oprócz praw do zakładów. W jakiś sposób, za milczącą zgodą klubów, trzy lata temu znalazły się w posiadaniu UAF. Jak jest niejasne.
Zanim przejdziemy dalej, należy wyjaśnić, na czym polegają prawa do zakładów. Ta koncepcja składa się z dwóch elementów. Pierwsza: transmisja meczu w trybie stream na platformach operatorów bukmacherskich, druga - transfer danych statystycznych. Teraz historia z prawami do obstawiania jest następująca: prawdopodobnie przez Pavelkę bukmacher VBet wszedł na ukraińską piłkę nożną, która najpierw została sponsorem tytularnym mistrzostw, a później naszej reprezentacji narodowej. Ale ta umowa nie była czysto komercyjna. Ma znacznie głębsze zainteresowanie, zarówno z jednej, jak iz drugiej strony. Faktem jest, że BetRadar jest powiązany z bukmacherami VBet. I to właśnie jej UAF, po otrzymaniu praw do zakładów klubowych, sprzedała te prawa. Oficjalny argument za motywacją UAF do wykorzystania własności klubów jest następujący: za zebrane pieniądze Związek kupuje kolejny van VAR, który obsługuje mecze ligowe. Chciałeś uczciwej i bezstronnej piłki nożnej? Więc tutaj jest VAR, to nie kłamie.
Potem trochę matematyki. Za jedyne 100 000 USD rocznie BetRadar uzyskał monopol na prawa do zakładów i sprzedaje je bukmacherom na całym świecie. Najprawdopodobniej istnieje co najmniej 10 innych bukmacherów, którzy sprzedali co najmniej 1 milion dolarów za strumienie meczów i statystyki BetRadar. Ale nasze kluby, które posiadają te prawa, nigdy nie zobaczą ani grosza z tych pieniędzy. Bo wszystkie najciekawsze rzeczy dzieją się za ekranem. Publicznie UAF pokazuje klubom, że sprzedał prawa do zakładów za 100 000, które trafiły do VAR. Aż strach pomyśleć, ile pieniędzy zarobiono na prawach do obstawiania.
Firma Pavelki
Więc kto jest w firmie Pavelki? W UAF obstawiają się dwie osoby: Oleg Shkryoba i Roman Volynets. Roman Volynets kieruje marketingiem UAF, a Oleg Shkryoba to szary kardynał, który pracował pod kierownictwem Surkisa, był wiceprezesem UAF i dyrektorem generalnym Ukraine Football International. Shkryoba jest uczniem Serhija Laszkula, który nawet w czasach ZSRR stworzył podobną firmę handlową, która zajmowała się prawami klubów kupionych za darmo. A także Skryoba - uwaga tutaj! - drużbą Ołeksandra Denisowa. Mają nawet wspólny biznes - kawiarnię w Kijowie.
Ołeksandr Denisow jest tu wspomniany nie bez powodu. Odegrał również ważną rolę w tym schemacie. Mianowicie pomógł wdrożyć schemat z prawami do zakładów. Pytasz, skąd wzięły się wszystkie strumienie dla platform bukmacherskich? Na kanale telewizyjnym „Football” zainstalowano specjalny sprzęt, który zamieniał sygnał telewizyjny na strumień. Z biura kanału sygnał trafił do BetRadar, który już rozprowadzał go wśród tych, z którymi zawierano umowy.
Jedna rzecz wyłania się z przykładu śmiecia z prawami do obstawiania. UPL to najprawdopodobniej ekran, za którym Pavelko robi, co chce, a kije są odpowiednio materiałem zużywalnym, na którym można podgrzać dużą sumę. Sędzia dla siebie: bez względu na to, jakie decyzje podejmie UPL, będą one nadal zatwierdzane głosowaniem Komitetu Wykonawczego. Pavel ma również ponad dziesięć maczug, które trzyma w pięści. A oto żywy przykład dla Ciebie: głosowanie na Mistrzostwa U-19 do rozegrania. W końcu „ruch” osiągnął swój cel, ale poprzedziły go bardzo dziwne cuda. Zgodnie z wynikami pierwszego sondażu, który UPL wysłał do klubów, całkowita większość głosowała przeciwko przedłużeniu. Ale następnego dnia kluby radykalnie zmieniają zdanie i wysyłają zgodę. Poprzednie wyniki zostały w dziwny sposób unieważnione. Źródła podają, że występ ten poprzedził apel Pavelko do Kozłowskiego i obietnica „rozwiązania problemu” Andrija Wasylowicza na znak wdzięczności za „przyjaźń i wsparcie”. A to tylko jeden mały przykład „dealerów” mistrza zaplecza Pavelka.
Swoją drogą, czy wiesz, że UAF otrzymywał 6% każdego kontraktu od nadawcy i sponsorów, które zawarł UPL? W dokumentach wskazano: nagrodę UAF. A to nie wszystko: kolejne 5% ma zostać przekazane wyłącznemu partnerowi handlowemu UAF Marketing LLC. Powstaje pytanie: jaki jest związek tych struktur z zawodową piłką nożną?
Setanta
Teraz o sytuacji z Setantą. Skąd się wzięła od nadawcy kwota 94 tys. dolarów na klub, która stała się już kością niezgody dla wielu klubów? Czy to mało, czy dużo - niech każdy sam zdecyduje. Inna rzecz jest ciekawa: 94 000 $ to kwota pomniejszona o te same 6% prowizji. I zgadnij, dla kogo to jest? Zgadza się, dla UAF. Nie ma sensu mówić o moralnym prawie UAF do brania pieniędzy od klubów. Lepiej obliczmy kwotę, której kluby nie otrzymują. Mnożymy te 6 000 $ przez 16 trefl i otrzymujemy 96 000 $, które lądują w czyjejś kieszeni. UAF może się odwołać tak, jakby prawa do nadawania należały do nich, stąd ich los w podziale środków na prawa do nadawania. Ale chyba tylko w naszym stanie takie bajki można opowiadać i wszyscy wokół w to uwierzą. W cywilizowanym świecie prawa do transmisji zawsze należały do klubów. To oni, a nie federacje, są twórcami produktu, który widzimy w telewizji i na trybunach stadionów.
Teraz o insiderach i zagrożeniach. Kluby, które sprzeciwiają się jednemu telepoolowi (czytaj - kluby, które nie chcą grać pod fajką Pavelki) są zagrożone sankcjami. Od kar finansowych i cofnięcia punktów do eliminacji z zawodów. Pomyślmy teraz logicznie. Trzy z czterech klubów, które nie popierają idei narzucenia jednej puli na House of Football, to drużyny Pucharu Europy. „Dynamo”, „Dnipro-1” i „Zoria”. Czy wierzysz, że w czasie wojny, kiedy zbieramy naszą piłkę, Paweł będzie miał odwagę wyrzucić te kluby z UPL? Aby to zrobić, musisz być całkowicie szalony. Skąd zatem pochodzą te stwierdzenia o sankcjach dla klubów i anulowaniu kontraktu z nadawcą? Nazwisko osoby wtajemniczonej tej plotki wiele ci powie. Ich autor, Ihor Burbas, pracował na tym samym kanale, którym zarządzał Denisov. Podobno wszystko jest tu jasne z motywami.
VBet
Wróćmy teraz do VBet, który rok temu został sponsorem tytularnym mistrzostw. W pierwszym roku zapłacili UPL milion dolarów, z czego 200 000 od razu trafiło do kolekcjonerów z UAF na zakup samochodu VAR. Kluby miały otrzymać 4 transze po 45 tys. dolarów każda. Pytasz, gdzie podziały się pozostałe 80 sztuk? Bo jeśli pomnożysz 45 przez 16, otrzymasz 720 tys. Istnieje podejrzenie, że te pieniądze trafiły do UAF Marketing. Ale gdzie? Prawdopodobnie znowu na VAR.
W sezonie 2022/2023, zgodnie z warunkami kontraktu, Vbet musi zapłacić półtora miliona dolarów, ale w związku z wojną i kryzysem w kraju nie są przeciwni zmniejszeniu tej kwoty o połowę i negocjują z prawicą. ludzie. Oczekuje się również odsetek od tej kwoty UAF. Zastanawiasz się, co teraz zrobić? Wygląda na to, że w tym sezonie nie będzie VAR-a.
* * *
Jak więc zrobić jeden telepool? Nie ma mowy. Pojedynczy telepool jest możliwy tylko pod warunkiem, że ukraińska Premier League stanie się niezależną organizacją, uzyska własnego menedżera i samodzielnie zarządza prawami wszystkich klubów. I dopóki tak się nie stanie, większość klubów, nie podejrzewając tego, odgrywa rolę aktorów spektaklu, podczas gdy za sceną ktoś po cichu przelewa pieniądze ze sprzedanych biletów na spektakl. I ten występ, szczerze mówiąc, jakoś się przeciągnął.
Ołeksandr Żeliznyak
