Jožef Szabo stworzył symboliczną drużynę narodową Ukrainy od czasu uzyskania niepodległości

Były trener reprezentacji Ukrainy i Dynama Kijów, Jozsef Szabo, stworzył symboliczną drużynę niebiesko-żółtych w erzeniepodległości.

Shovkovskyi - Mykolenko, Holovko, Vashchuk, Luzhnyi - Brazhko, Maksymov, Konoplyanka, Yarmolenko - Rebrov - Shevchenko.

Bramkarze. Zdecydowanie Shovkovskyi. Grał dla mnie w Dynamie i w reprezentacji, widziałem go każdego dnia, jak pracował i robił postępy. Sasha wyrósł na prawdziwego bramkarza.

Lunin dopiero zaczyna. Ma duży potencjał, ale jeśli zostanie w Realu Madryt, może być stracony. Na pewno nie będzie grał pod Courtois. Andriy musi szukać nowego klubu po dobrym sezonie w Realu Madryt. Jeśli chodzi o Pyatova, to jest on po prostu przeciętnym bramkarzem.

To lewy obrońca: Nesmaczny był dobry, teraz Mykolenko nie jest zły, pokazuje charakter, jest młody, gra w silnych mistrzostwach. Mój wybór to Mykolenko.

Środkowi obrońcy: Nie ma opcji - Golovko. Grał w pierwszej drużynie przez długi czas, był zdyscyplinowany i nigdy nie miałem do niego żadnych zastrzeżeń. Golovko grał bardzo dobrze jeden na jednego i potrafił odciąć powietrze każdemu topowemu napastnikowi.

Moim drugim wyborem jest Vashchuk, który grał dla mnie jako libero. Pamiętam, że kiedy graliśmy w Paryżu przeciwko PSG w Lidze Mistrzów, po meczu podeszli do mnie francuscy dziennikarze i byli zaskoczeni: "Jak można mieć tak młodego chłopaka grającego na libero? Na tej pozycji grają głównie doświadczeni zawodnicy w wieku 30+".

Vashchuk spełniał wszystkie moje wymagania, był świetnym obrońcą, ale był trochę wolniejszy. Zabarnyi jest dobrym obrońcą, ale jego kariera dopiero się zaczyna.

Prawy obrońca: Luzhnyi przewyższał wszystkich na tej pozycji. Łużny to koń! Atakował z flanki, podawał piłkę i udawało mu się wrócić. Był szybki, wściekły, a co najważniejsze, wszyscy byli mu posłuszni. Łużny był jak grający trener. Nic dziwnego, że Wenger zabrał go do Arsenalu.

Był ostoją: Powiem Brazhka, naprawdę go lubię. To wszechstronny pomocnik, który potrafi wszystko. Jest dobry w ubezpieczaniu i walce, ma strzał i wizję. Wcześniej nie mieliśmy takich zawodników. Nie rozumiem, dlaczego nikt go jeszcze nie kupił, prawdopodobnie dlatego, że Dynamo go nie sprzedaje. Jestem pewien, że Brazhko zagra w Europie, ten chłopak ma wielką przyszłość.

Środkowy pomocnik: W tym zestawieniu umieściłbym Maksymova. Był świetnym zawodnikiem, podobnie jak Mychajlenko. Spełniali wszystkie wymagania, byli sprawni fizycznie i dobrzy, zarówno w selekcji, jak i w ataku.

Lubię też Malinowskiego, ale ostatnio się gubi. Być może psychologia i częste transfery z drużyny do drużyny odbiły się na nim.

Lewy pomocnik: Konoplyanka swego czasu był dobry, jego wybiorę. Teraz Mudryk w Anglii nauczył się cofać, zaczął zabierać. Jestem bardzo zaskoczony, ponieważ nie robił tego w Szachtarze. Od Mudryka oczekujemy lepszej gry.

Prawy pomocnik: Wybiorę Yarmolenko. To świetny piłkarz! Przeszedł ze skrzydła do środka, strzelił gola, dobrze współgrał z partnerami. Nic dziwnego, że kupiła go Borussia Dortmund. Dlaczego Yarmolenko nie grał w Europie? Myślę, że nasi piłkarze załamują się psychicznie, gdy przechodzą do zagranicznych klubów. Tam jest zupełnie inne podejście. Zabraliśmy zawodników do bazy treningowej na dwa dni przed meczem, przygotowaliśmy ich, rozmawialiśmy z nimi, a następnie przyjechaliśmy w dniu meczu, wykonaliśmy kilka ćwiczeń i rozegraliśmy mecz.

W czym Yarmolenko jest lepszy od Tsygankova? Cygankow robi wszystko tak samo jak Jarmołenko, on też jest świetnym piłkarzem, tylko że Andrij zaczął to robić jako pierwszy.

Jestatakującym pomocnikiem/napastnikiem w box-to-box: Oczywiście, Rebrov! To ja skleiłem Rebrowa i Szewczenkę w ataku. Serhii jest strzelcem, graczem reżimowym, nigdy nie łamał dyscypliny, robił wszystko. Rebrov również dobrze pracował w obronie, w przeciwieństwie do Szewczenki. Rebrov jest przykładem dla wszystkich piłkarzy!

Serhij bardzo lubił amatorskie radio, ale mi to nie przeszkadzało. Nie siedział do drugiej w nocy, uczył się głównie po obiedzie. Nikt mi się na niego nie skarżył, a ja nie komentowałem tego.

Środkowy napastnik: Szewczenko jest numerem 1, nie ma o czym mówić! Mógł być stracony, ale wierzyłem w niego i stał się najlepszy. Nie chcę wspominać zbyt wiele o Andriju, bo się obrazi. Shevchenko musiał przeczytać moje poprzednie wywiady, w których opowiadałem mu o tym, jak musiałem go ratować i nie spodobało mu się to, co powiedziałem. Mam nadzieję, że później zrozumie, że się mylił.

Andriy Piskun