"Aleksandrze Anatoliewiczu, dużo mówisz o Czcigodnym Mistrzu Sportu Leonidzie Buriacie, pomocniku od Boga - tak scharakteryzował go mój ojciec, wieloletni kibic Dynama. Starał się nie opuszczać meczów swojej ulubionej drużyny. Ja należę do młodszego pokolenia kibiców Dynama, naturalnie nie widziałem Buryaka w grze. Opowiedz nam o jego osiągnięciach jako zawodnika Dynama.
Niedawno syn mojego sąsiada Wiktor zadał mi takie pytanie. Nie mogę odmówić, jestem pewien, że będzie to interesujące nie tylko dla niego.
Leonid Buryak. Zdjęcie — A. PopovOd razu pojawił się na boisku
W wieku 20 lat wychowanek odeskiego futbolu, zawodnik "Czarnomorca" po raz trzeci odpowiedział na ofertę przejścia do "Dynama". Dla kijowskiego klubu Leonid Buriak zadebiutował w pucharowym meczu z Metalistem 14 marca 1973 roku, zastępując Vladimira Munteana.
W mistrzostwach byłego ZSRR po raz pierwszy zagrał dla Dynama w podstawowym składzie 7 kwietnia 1973 r. w wyjazdowym meczu z "Araratem" (1:0), zastępując Anatolija Puzacza. Pomocnik strzelił swojego pierwszego gola dla Dynama w meczu drugiej rundy w Kijowie z tym samym Araratem. Kijowianie przegrywali z przyszłym mistrzem - 0:1. Buryak, który wszedł jako zmiennik w drugiej połowie, wyrównał wynik po 20 minutach - 1:1, a ostatecznie Dynamo wygrało - 3:1.
Już w swoim pierwszym sezonie w Dynamie debiutant rozegrał 41 oficjalnych spotkań. W każdym meczu Leonid starał się nie tylko strzelać bramki, ale także pracować na odpowiednim poziomie w obronie. Przed Buriakiem oczekiwał piłkarski maraton z dystansem 15 lat.
Uwielbiał strzelać bramki dla Spartaka
W 304 meczach mistrzostw, rozegranych przez pomocnika dla Dynama, jego drużyna świętowała 160 zwycięstw, 92 mecze zostały zremisowane. W mistrzostwach Buryak grał przeciwko 25 drużynom z najwyższej ligi. Uwielbiał strzelać gole dla Spartaka - pięciokrotnie zepsuł nastroje moskwianom i tyle samo bramek posłał Torpedo. Czterokrotnie po jego celnych uderzeniach wyciągali piłkę z siatki swoich bramkarzy tbiliskie "Dinamo", "Dnipro" i "Zenit". Tylko jedną bramkę Burić strzelił głową. Resztę bramek (jeśli nie liczyć rzutów karnych) zdobył głównie strzałami z dalekiego i średniego dystansu. Wykonał 22 rzuty karne z rzędu. Rozegrał 52 mecze w Pucharze kraju, z których 34 wygrał.
"Golący" lot pomocnika
W turnieju Pucharu Zdobywców Pucharów w 1975 r. Buryak w półfinałowym meczu z Eindhoven przy wyniku 1:0 na korzyść gospodarzy w 77. minucie w "golącym" locie głową zamknął strzał Veremeeva, rozwiewając nadzieje przeciwnika na rewanż - 2:1. Buryak dołożył również swoją cegiełkę w dwóch zwycięskich meczach konfrontacji jego drużyny z Bayernem o Superpuchar UEFA w 1975 roku. Wiosną 1977 roku Leonid ponownie pomógł pokonać Bayern, strzelając bramkę Meyerowi w meczu 1/4 finału Pucharu Europy. Jesienią 1982 roku Buryak w meczu 1/16 finału Pucharu Mistrzów strzelił dwa gole przeciwko Grasshoppers. Łącznie rozegrał dla Dynama 51 meczów w europejskich pucharach, w których jego drużyna odniosła 32 zwycięstwa i zremisowała 10 spotkań.
10 medali, 5 pucharów
Leonid Buriak jest również pięciokrotnym mistrzem byłego ZSRR, czterokrotnym srebrnym medalistą, raz brązowym. Pięć razy ze swoimi partnerami z Dynama okrążył honor z kryształowym pucharem. Według wyników ośmiu sezonów pomocnik Kijowa znalazł się na liście 33 najlepszych piłkarzy kraju, pięć razy - pod numerem pierwszym.
W drugiej rundzie mistrzostw kraju w 1984 roku w meczu z Araratem Buriak rozegrał swój ostatni oficjalny mecz w stroju Dynama.
Wiktor, mógłbym długo opowiadać o osiągnięciach wielkiego zawodnika Dynama Kijów. Wspaniały piłkarz, który, jak sam twierdzi, żył w szczęśliwych piłkarskich czasach, pozostanie na złotych kartach historii klubu Dynamo.
Oleksandr LIPENKO dla Dynamo.kiev.ua
