Trener dziecięcy Ilji Zabarnego Jurij Teplytskyj przyznał, czy obecnie utrzymuje z nim relacje.
Jurij Teplytskyj— Opowiedz, jak Ilja trafił do twojej drużyny, twoje pierwsze wrażenia od niego — zarówno sportowe, jak i czysto ludzkie?
— Ilja przyszedł do nas do FC „Trojeszczyjna” w wieku 9 lat. Zauważam, że to dość późno, dzieci zazwyczaj zaczynają grać w piłkę nożną w wieku 6-7 lat. Treningi odbywały się w szkole ogólnokształcącej, w której uczył się Ilja. Od razu było widać, że to zdyscyplinowany, mądry chłopak z ogromną chęcią zajmować się piłką nożną.
— Co wyróżniało go, a czego mu brakowało?
— Bardzo szybko Zabarni stał się prawdziwym kapitanem — liderem naszej drużyny, w której grali chłopcy z rocznika 2002. Szybki i sumienny, bardzo energiczny. Jak mi się wydaje, umiejętności techniczne przychodziły mu z trudem. Ale pracowitość małego Ilji była niesamowita.
— Czy można było przewidzieć w dzieciństwie, że stanie się takim piłkarzem?
— Każdy trener dziecięcy rozumie, że jeśli jeden czy dwa chłopcy z jego drużyny staną się profesjonalnymi piłkarzami, to będzie to ogromny sukces. Co do Ilji, to jeszcze wtedy dostrzegłem, że ma wszystkie niezbędne cechy, aby stać się zawodnikiem wysokiego poziomu.
— Na podstawie jakich cech Ilja zaczął się wyróżniać w waszej drużynie i przyciągnął uwagę skautów „Dynamo”?
— Dyscyplina, sumienność, pracowitość, szybkość i wytrzymałość — to cechy małego Ilji, które wyróżniały go spośród innych.
— Czytałem, że zaczynał u was jako napastnik — dlaczego z czasem trenerzy zmienili pozycję Ilji?
— Rzeczywiście, w naszej drużynie Ilja grał na pozycji napastnika lub ofensywnego pomocnika. Jego niesamowitej energii wystarczało, aby atakować, a potem wracać do obrony, odbierać piłkę i znów atakować.
— Ilja przeszedł bardzo trudny proces selekcji w „Dynamo” i już w wieku 18 lat zadebiutował w składzie pierwszej drużyny, a następnie i w reprezentacji. Jakie są składniki tak szybkiego postępu w jego grze?
— Na zawodach przyciągnął uwagę trenerów „Dynamo” (a dokładniej trenera-scouta Serhija Welyczka) i w wieku 11 lat został zaproszony do DЮFШ „Dynamo”. Myślę, że to dzięki ciężkiej pracy na treningach, uczciwości i dyscyplinie, a także dobrym cechom fizycznym Ilja mógł stać się podstawowym zawodnikiem w drużynie dziecięco-młodzieżowej „Dynamo”, potem Dynamo U-19 i już w wieku 18 lat zadebiutować w składzie pierwszej drużyny.
— Czy obecnie utrzymujecie relacje z Ilją?
— Przez długi czas się nie kontaktowaliśmy, ale zawsze śledziłem postępy Ilji. Kilka lat temu przypadkowo spotkaliśmy się na ulicy, porozmawialiśmy i wymieniliśmy się numerami telefonów.
— Wielu specjalistów uważa Ilję za najsilniejszego ukraińskiego piłkarza współczesności (zarówno pod względem jakości gry, jak i potencjału) — zgadzasz się z nimi?
— Uważam, że na pozycji środkowego obrońcy Ilja jest zdecydowanie najsilniejszym ukraińskim zawodnikiem.
— Czy zgadzasz się, że za jeden-dwa sezony Zabarni będzie grał w dużym europejskim klubie?
— Jestem przekonany, że Ilja ma wszystkie niezbędne cechy, aby za kilka lat grać w jednym z europejskich top-klubów. Jeszcze raz powtórzę, jego talent połączony z jego pracowitością przyniesie taki rezultat.
Swjatysław Wasylyk
