Trener Dynama, Mircea Lucescu, odpowiadał na pytania dziennikarzy po meczu 5 rundy mistrzostw Ukrainy pomiędzy Zakarpaciem "Minajem" a kijowskim klubem.
Mircea Lucescu— Gra rozwinęła się zgodnie z oczekiwaniami. Zawsze trudno jest grać przeciwko drużynom trenera Vladimira Sharana. Wyróżnia je dobra organizacja gry w obronie, zmotywowani zawodnicy.
Jakość pola pomogła przeciwnikowi zniszczyć więcej niż my stworzyć. Popełniliśmy wiele błędów, m.in. przez to, że musieliśmy wykonywać dodatkowe dotknięcia piłki.
"Minaj" zaczął dobrze. Stworzyli kilka okazji, zarobili kilka rzutów rożnych na naszą bramkę z powodu naszej nieuwagi. Stałe fragmenty to mocna cecha tego zespołu.
Następnie stopniowo przejmowaliśmy kontrolę nad piłką w swoje ręce, stwarzając kilka okazji na bramkę przeciwnika. W drugiej połowie strzeliliśmy gola i dominowaliśmy w zasadzie do końca meczu, do ostatniej minuty, kiedy na tle naszego rozluźnienia napierał przeciwnik.
Dominowaliśmy, ale nie cieszę się, że strzeliliśmy tylko jednego gola. Chciałem zobaczyć więcej szans, więcej goli.
— Wydałeś dwóch debiutantów, Parrisa i Lohnwijka, z „śliską” partyturą. Czy byłeś tak pewny ich gotowości? Jak oceniasz ich grę?
- Ciężko jest dokonywać transferów w trakcie mistrzostw, kiedy nowi zawodnicy muszą się od razu „włączyć”. Potrzeba czasu, aby przyzwyczaić się do siebie, wspólnie trenować, zrozumieć, czego wymaga od nich trener.
W takiej sytuacji łatwiej jest ukraińskim zawodnikom, którzy znają to mistrzostwo i jego cechy. Cudzoziemcy są teraz trudniejsi do adaptacji.
Parris i Lonwijk to gracze przyszłości, gracze przyszłości. Potrzebują czasu, aby się przystosować, my też.
— W nadchodzących tygodniach zespół będzie miał napięty harmonogram meczów i ruchów. Zwrócić szczególną uwagę na adaptację?
- To trudne, bo przesiadek jest dużo - autobus, samolot... Cały bagaż na trening wozimy ze sobą wszędzie, co trzeci dzień zmieniamy miasto, pola treningowe. Przeprowadzka jest trudna. Z powodu ruchu przez 7-8 godzin lub dłużej gromadzi się zmęczenie. Dziękuję chłopakom za to, jak dostosowują się do tych warunków. Nie mamy innego wyjścia, musimy iść do przodu.
