Jutro, 9 sierpnia, odbędzie się mecz rewanżowy 3. rundy kwalifikacyjnej Ligi Mistrzów pomiędzy Dynamem Kijów a austriackim Sturmem. We wtorek w Grazu główny trener ukraińskiej drużyny Mircea Lucescu wygłosił przedmeczową konferencję prasową.
Mircea Lucescu- Rytm gry jest ważnym elementem, którego obecnie brakuje Twojej drużynie. Jak wyjdziesz z sytuacji?
- Będzie bardzo trudno, ale nie tylko dlatego, że nie mamy oficjalnych meczów, ale też dlatego, że piłkarze nie mają swoich rodzin, które są na Ukrainie, w Rumunii, Polsce. Musimy te mecze rozegrać, ale też zawodnicy muszą zobaczyć swoje rodziny i dzieci, spędzić z nimi czas, ale nie mają takiej możliwości – to jest najtrudniejsze. Muszą dalej rozgrywać mecze, bo to jest ich zawód, muszą osiągać wyniki, bo wiele zależy od tego, co zawodnicy pokażą na boisku. Nie gramy na własnym stadionie, bez wsparcia ukraińskich kibiców. Prowadzimy zajęcia na tym samym boisku, na którym trenuje około 200 dzieci. Ale musimy się uśmiechać, bo życie toczy się dalej.
Dodatkowo jesteśmy prawie pozbawieni możliwości dokonywania przelewów. Kilku naszych zawodników opuściło drużynę, w szczególności Verbic, de Pena, Vitinho i inni, więc kontynuujemy treningi z pozostałą grupą i liczymy na absolwentów Akademii Dynamo. Wszyscy Ukraińcy są teraz w naszej drużynie, plus Polak Tomasz Kendzera, którego żona jest Ukrainką i postanowiła zostać na Ukrainie, co jest dla nas dobre (uśmiecha się).
— Wynik 1:0 na twoją korzyść w pierwszym meczu daje duże szanse na dogrywkę w meczu rewanżowym…
- Problem widzę w czymś innym: pierwszy mecz graliśmy u siebie z Fenerbahce, teraz ze Sturmem, a jeśli pójdziemy dalej, to zagramy też u siebie z Benfiką. To źle, bo przeciwnicy mają możliwość rozegrania 120 minut na swoim boisku, a my nie mamy takiej szansy – to dla nas kolejna trudność. Rzeczywiście, 1:0 to nie tyle: „Sturm może wygrać, ale mam nadzieję, że do tego nie dojdzie. Nie jest łatwo zagrać dwie dogrywki na wyjeździe, bo np. kibice Fenerbahce byli niesamowici, stworzyli świetną atmosferę na trybunach. A w meczach u siebie nominalnie wspierają nas tylko kobiety i dzieci, które w czasie wojny wyjechały z Ukrainy do Polski. Oczywiście ważne jest, aby zawodnicy czuli za sobą kibiców, którzy popychają ich do przodu. To kolejny duży problem dla trenera i zawodników zmuszonych do gry w takich warunkach. Ale im bardziej fantastyczne będzie zwycięstwo, tym doznamy podwójnej radości.
