Były piłkarz i trener Dynama Kijów Leonid Buriak podzielił się wspomnieniami o swoim byłym koledze z drużyny Mykhailo Fomenko, który zmarł wczoraj w wieku 76 lat.
Leonid Buryak. Zdjęcie — A. Popov- Około rok temu dowiedziałem się, że Michaił Fomenko jest chory. Był operowany w Austrii. Operacja była poważna, a lekarze twierdzili, że wszystko wydaje się być w porządku, a wszystkie problemy minęły. Ale niestety, pomimo zachęcających informacji, wszystko wróciło zupełnie inaczej. Kiedy odchodzi od nas bliska osoba, z którą graliśmy razem przez długi czas, pozostawia to gorzki ślad.
Fomenko był solidnym zawodnikiem, cementował grę w obronie. Bez trio Reshko - Konkov - Fomenko nie byłoby zwycięstw, które udało nam się odnieść. To byli solidni, sprawni zawodnicy. W drużynie była taka sytuacja, że oni, jako starsi koledzy, kontrolowali wszystko. Z czasem zostało to przekazane nam.
Kiedy ktoś umiera, jest to smutne. To przygnębiający stan. Szczególnie trudno jest zdać sobie z tego sprawę po tym, jak żyło się z taką osobą przez pół życia. Trudno to przetworzyć. To smutek dla krewnych, to smutek dla nas, byłych kolegów z drużyny i współpracowników.
- Dla piłkarskiej Ukrainy wiadomość o śmierci Mychajło Fomenki była szokiem. Trudno pogodzić się z myślą, że ten człowiek odszedł.
- Miał dobre relacje ze wszystkimi. Był osobą bezkonfliktową, a swoją pracę wykonywał cicho, spokojnie. Mieliśmy taki zespół, że nikt nikomu nic nie mówił, nikt nie krzyczał. Każdy sumiennie wykonywał swoje obowiązki. Fomenko jest jednym z tych, którzy byli godni tytułu kapitana drużyny. Nosił opaskę kapitańską w Dynamie przez długi czas.
Wszyscy żałujemy, że wszystko potoczyło się w ten sposób i zawsze będziemy pamiętać o tym człowieku. Co zrobić, takie jest życie. Jak to mówią, prędzej czy później bajka się kończy. Mógł jeszcze pożyć, bo wiek dawał jeszcze prawo do spokojnej starości. Ale... Kondolencje dla rodziny i przyjaciół. Musimy się z tym wszystkim pogodzić. Jedno mogę powiedzieć: nie był zwykłym piłkarzem, nie był zwykłym człowiekiem. Królestwo niebieskie, świetlana pamięć.
Andrey Pisarenko
