Trener „Ołeksandry” Ruslan Rotan, który został najlepszym trenerem Ukrainy, skomentował to uznanie i opowiedział o występach swojej drużyny w pierwszej połowie obecnego sezonu.
Ruslan Rotan. Zdjęcie — Ю. Юр’єв— Przede wszystkim chcę powiedzieć, że to nie jest moja osobista nagroda, — powiedział Ruslan Rotan. – To zasługa całej drużyny FC „Ołeksandria”, która pracowała w sposób owocny przez cały rok. Ale jeśli chodzi o czysto trenerski element, to i tutaj miałem szczęście – obok mnie pracują wspaniali asystenci. Najlepsi specjaliści w swoich rolach.
Również doceniam zdolności i starania całego personelu drużyny. Bardzo się cieszę, że stworzyliśmy prawdziwy kolektyw, w którym każdy dokładnie wykonuje swoje funkcje.
— Jak ten rok zapisał się w pamięci dla pana osobiście?
— Niestety, w pierwszej kolejności musimy mówić o tym, że w Ukrainie trwa straszna wojna. Zważywszy na to, być usatysfakcjonowanym jakimkolwiek sukcesem nie możemy w żaden sposób.
W aspekcie profesjonalnym udało się co nieco. Dobrze zaprezentowaliśmy się z „Ołeksandrią” w UPL, ale przed pierwszym treningiem w nowym roku obowiązkowo powiem drużynie, że to już historia i przed nami dużo pracy, aby stać się lepszymi. Oczywiście, na zawsze zapamiętam występ na Igrzyskach Olimpijskich. Ale to też już historia.
— Co było przełomowym momentem w występach „Ołeksandrii”?
— Zimowe zgrupowanie. Jeszcze wiosną stawaliśmy się drużyną, która potrafi grać na dobrym poziomie. Latem, gdy udało się wzmocnić skład, drużyna stała się bardziej doświadczona, co pomagało w decydujących momentach trudnych meczów.
— Czy nowi zawodnicy zmusili was do zrezygnowania ze swojego charakterystycznego stylu i częstszego grania w prostszy futbol?
— Uważam, że ci specjaliści, którzy stale twierdzą, że zmieniliśmy swój styl, prawdopodobnie nie bardzo uważnie śledzą występy „Ołeksandrii”. Tak, czasami działamy bardziej elastycznie, biorąc pod uwagę cechy gry przeciwników, ale wymagania co do podstawowych zasad gry nikt nie zmieniał i nie będzie zmieniać. Po prostu w UPL bardzo wiele zespołów gra defensywnie tak, aby tak to ująć, a właśnie doświadczenie pomagało zawodnikom podejmować właściwe decyzje w poszukiwaniu przestrzeni.
— Wymień najbardziej udane mecze roku 2024?
— Dla kibiców, a my jesteśmy im bardzo wdzięczni za wsparcie w takim trudnym czasie, były to bez wątpienia zwycięskie pojedynki z „Szachtarem”, „Polissiem”, „Krywbassem”, ale jeśli brać pod uwagę jakość gry, jej intensywność, to bardzo spodobał mi się mecz z „Worskłą”.
Oczywiście, na zawsze zapamiętam zwycięstwo nad reprezentacją Maroka na Olimpiadzie.
— Jest pan jedynym trenerem UPL, który dokonał w tym sezonie wszystkich zastępstw w trakcie meczów. Jak to pan skomentuje?
— To chęć utrzymania wysokiej intensywności przez wszystkie 90 minut. Nie zawsze to się udaje, ale się staramy. Należy też zrozumieć, że drużyna to nie tylko 11 zawodników podstawowego składu. Ci piłkarze, którzy nie grają zbyt często, są dla nas nie mniej ważni, tworzą konkurencję oraz pozytywny nastrój na ławce rezerwowych. Gdybym miał możliwość dokonania więcej niż pięciu zmian, również bym to robił.
— Pański kontrakt z klubem wygasa na końcu obecnego sezonu, ale wokół pana nazwiska już krąży wiele plotek…
— W futbolu plotki są nieodłącznym elementem, ale trzymam się zasady, że każdą sprawę zawsze należy doprowadzić do końca. A u nas sprawa jest dość poważna.
— Czy zimą uda się zachować wszystkich liderów drużyny?
— Myślę, że kierownictwo klubu, z którym mamy pełne porozumienie i świetną komunikację, przestrzega tych samych zasad – i również pragnie jak najlepiej sfinalizować drogę, którą przechodzimy.
— O jakie miejsce będzie walczyć „Ołeksandria” wiosną – o pierwsze, drugie, trzecie czy czwarte?
— Odpowiem tak. Będziemy walczyć o to, aby nadal być postrzeganym jako świetna drużyna z nowoczesnym i różnorodnym futbolem. Przed urlopem nasz prezydent Serhij Kuźmienko podziękował za to, że w 2024 roku wszyscy razem stworzyliśmy wielką drużynę w małym mieście. Chciałbym dodać, że to małe miasto w rzeczywistości ma wielkie serce.
Dlatego z mojej strony chcę zapewnić, że moje sztab trenerski będzie nadal tak samo szczerze, z inspiracją i sumiennie pracować. Aby potem znowu podziękować wszystkim, którzy wysoko oceniają naszą pracę, a także tym, którzy ją ciągle krytykują i sprawiają, że stajemy się tylko silniejsi.
Serhij Demjanczuk
