Wałerij Wasyliowycz Łobanowski urodził się w Kijowie 6 stycznia 1939 roku. Grał na pozycji napastnika w „Dynamo” Kijów (1959—1964), „Czornomorce” Odessa (1965—1966), „Szachtarze” Donieck (1967—1968). Mistrz ZSRR z 1961 roku. Zdobywca Pucharu ZSRR z 1964 roku. Rozegrał dwa mecze w reprezentacji ZSRR oraz dwa mecze w olimpijskiej reprezentacji ZSRR.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej przeszedł na pracę trenerską, prowadząc FC „Dniepr” Dniepropietrowsk (1968—1973) i „Dynamo” Kijów (1973—1982, 1984—1990, 1996—2002). Pod jego kierownictwem kijowskie „Dynamo” osiem razy zdobywało mistrzostwo ZSRR oraz pięć razy mistrzostwo Ukrainy. W dorobku trenera razem z biało-niebieskimi sześć zwycięstw w Pucharze ZSRR, trzy w Pucharze Ukrainy, a także triumfy w Pucharze Zdobywców Pucharów w 1975 i 1986 roku oraz w Superpucharze UEFA w 1975 roku.
Zespół ZSRR prowadzony przez Wałerija Łobanowskiego był brązowym medalistą Olimpiady-1976 oraz srebrnym medalistą Euro-1988, a reprezentacja Kuwejtu, z którą również pracował Wałerij Wasyliowycz, ma w swoim dorobku brąz na Igrzyskach Azjatyckich w 1994 roku. Reprezentację Ukrainy Mistrz prowadził w latach 2000—2002.
Wałerij Łobanowski został odznaczony Rubinem UEFA „Za zasługi” oraz odznaczeniem FIFA „Za zasługi”.
Zmarł legendarny trener 13 maja 2002 roku w Zaporożu.
