Trenerem od Boga Wałerij Łobanowski szczyci się cały kraj. Bohater Ukrainy, kawaler Rubinowego Orderu UEFA „Za zasługi”, który z podopiecznymi zdobył wiele trofeów.
Łobanowski w rankingu FIFA znajduje się w gronie najlepszych trenerów świata wszech czasów, w rankingu UEFA figuruje w czołowej piątce najlepszych w Europie.
Można bez końca mówić o jego wielkości. Dziedzictwo Mistrza — to fundament, na którym stoi i będzie stał ukraiński futbol!
Znany kijowianin zawsze patrzył w przyszłość i często wyprzedzał swoje czasy.
W wieku 34 lat objął w 1973 roku kijowskie „Dynamo”, a następnie, jako zasłużony trener ZSRR, zasłużony trener Ukrainy, osiągnął z podopiecznymi znakomite wyniki na krajowej i międzynarodowej arenie przez długi okres.
Wymienię niektóre z nich. Drużyny dynamowskie, prowadzone przez Łobanowskiego, zdobyły trzy trofea europejskie: dwa Puchary Zdobywców Pucharów (1975 i 1986) oraz Superpuchar UEFA (1975).
Trzech jego podopiecznych: Oleg Blochin (1975), Igor Biełanow (1986) i Andriej Szczerwienko (2004) — zdobywców „Złotej Piłki” France Football (dla najlepszego piłkarza Europy), Ołeh Michajliszczenko — mistrz olimpijski z Seulu 1988 (Korea Południowa).
Reprezentacja kraju (trener Wałerij Łobanowski) zdobyła brązowe medale podczas Olimpiady 1976 w Montrealu (Kanada). A w 1988 roku w Niemczech drużyna Wałerija Wasylowicza, w której większość graczy była z Kijowa, została wicemistrzem Europy.
Medaile i Puchary
„Dynamo” Wałerija Łobanowskiego ośmiokrotnym mistrzem byłego ZSRR, pięć razy zdobywało „srebro”, dwa — „brąz”, sześć razy — Puchar.
Było pięć „złotych” finałów w mistrzostwach Ukrainy, trzy zwycięstwa w turnieju pucharowym.
W różnych czasach, w różnych warunkach Łobanowski potrafił tworzyć zespoły, które zadziwiały europejski futbol i cieszyły liczną armię ukraińskich kibiców.
Poszli śladami mentora
Wielu podopiecznych Wałerija Wasylowicza Łobanowskiego poszło w jego ślady, zostali trenerami. Wymienię niektórych: Oleg Blorchin, Leonid Buryak, Włodzimierz Muntian, Wiktor Kołotow, Michaił Fomenko, Włodzimierz Onyszczenko, Włodzimierz Troszkin, Wiktor Matwijenko, Anatolij Koniuk, Anatolij Dymianenko, Włodzimierz Bessonow, Pawło Jakowenko, Oleg Kuzniecow, Andriej Bał, Jurij Kalitwyneć, Aleksander Hołowko, Oleg Łużny, Michaił Michajłow, Wałerij Zuiew, Walentyn Biełkiewicz, Aleksander Chackiewicz, Wiktor Kondratow, Andriej Szczerwienko, Sierhij Rebrow, Aleksander Szołtoński…
Ich ukochanego trenera nie ma już od 13 maja 2002 roku, miał 63 lata.
Coroczna nagroda
Pod koniec maja bieżącego roku kończy się 34. mistrzostwo Ukrainy, które odbywa się w tragicznych dla naszego kraju czasach — w krwawej wojnie z śmiertelnym wrogiem — moskiewskim agresorem.
Podczas podsumowania naszego głównego turnieju, będą ogłoszeni najlepsi w swoich rolach.
Zgodnie z tradycją poznamy także nazwisko najlepszego trenera mistrzostw. Ja, Aleksander Lipenko — zasłużony dziennikarz Ukrainy, właściciel „Złotego Pióra”, mistrz sportu proponuję — ustanowić i corocznie wręczać najlepszemu trenerowi mistrzostw Ukrainy nagrodę imienia Wałerija Łobanowskiego.
Jestem pewien, że do tej mojej propozycji przyłączy się tysiące kibiców. Ale najważniejsze, aby taka idea dotarła do Związku Piłki Nożnej Ukrainy (prezydent Andriej Szewczenko) oraz Ukraińskiej Premier Ligi (prezydent Jewgienij Dykij), która organizuje mistrzostwa kraju.
Nawet nie wątpię, że jej posiadacze będą dumni z tej nagrody, tak jak są dumni ze swojego idola podopieczni wielkiego trenera i kibice słynnego klubu, który w 2027 roku obchodzi swoje wspaniałe 100-lecie!
Aleksander LIPENKO dla Dynamo.kiev.ua
